Negatieve invloed op motivatie
Het besef kwam op een dag toen ik mezelf hoorde zeggen: “Deze machine moet vrijdag af zijn.” Het was een moment van zelfreflectie. Ik realiseerde me dat mijn communicatie tekortschoot omdat ik mijn behoeften negeerde. Ik sprak alleen over wat er moest gebeuren, zonder mijn eigen verlangens en motivaties te benoemen. Dit had een negatieve invloed op mijn vermogen om anderen te motiveren en hun betrokkenheid te vergroten.
Onzichtbaar
Ik begreep dat ik mezelf “onzichtbaar” maakte door mijn behoeften te ontkennen. Als leidinggevende moet je jezelf zichtbaar maken, zodat anderen je kunnen begrijpen en ondersteunen. Ik besloot een verandering door te voeren en mijn behoeften openlijk met mijn team te delen.
Heb je het gevoel dat je nog niet jouw volledige potentieel benut? Laat je je remmen door je omgeving? En sluimert het verlangen om bij te dragen aan een betere, echtere wereld?
Ontdek in Expeditie Leiderschap hoe je vanuit jouw unieke leiderschapsfrequentie effectief kunt creëren en manifesteren!
Vraag hulp
In plaats van te zeggen: “Deze machine moet eind van de week af zijn”, veranderde ik mijn aanpak. Ik zei: “Ik wil graag de klant tevreden stellen door deze machine eind van de week af te leveren. Hoe kunnen jullie mij daarbij helpen?” Deze kleine verandering in mijn taalgebruik maakte een wereld van verschil. Mijn medewerkers voelden zich meer betrokken en gewaardeerd omdat ze begrepen waarom het project belangrijk voor me was.
Van “we” naar “ik en jullie”
Ik realiseerde me ook dat het gebruik van het woordje “we” me onzichtbaar maakte als leider. Dus in plaats van te zeggen: “Hoe gaan we dit probleem oplossen?”, zei ik: “Ik ben vastbesloten om dit probleem op te lossen en heb jullie hulp en ideeën hierbij nodig.” Door de focus te verleggen naar mijn eigen betrokkenheid en het belang van hun bijdrage, creëerde ik een omgeving waarin mijn medewerkers zich aangemoedigd voelden om actief deel te nemen.
Mensen werken niet graag onder dwang
Ik begon ook in te zien dat mensen niet graag werken onder dwang. Als leidinggevende besefte ik dat ik het archetype van leider/volger moest omarmen. Ik maakte mezelf zichtbaar als leider en activeerde het volgerschap bij anderen. Tegelijkertijd leerde ik de volger in mezelf te activeren, zodat ik mijn medewerkers kon volgen en hen kon aanmoedigen om leiderschapsrollen op zich te nemen.
Bouw een ondersteunend netwerk
Om mijn ontkenning van behoeften te verminderen, nam ik concrete stappen. Ik begon regelmatig te reflecteren en mijn behoeften te identificeren. Ik bouwde een ondersteunend netwerk op van collega’s en mentors met wie ik openlijk kon praten over mijn behoeften. Zelfzorg werd een prioriteit, waardoor ik beter in staat was om mijn behoeften te herkennen en te vervullen. Ik leerde ook om hulp te vragen wanneer dat nodig was en om te investeren in mijn persoonlijke groei.
Ambassadeurs
Naarmate ik mezelf meer liet zien en mijn behoeften erkende en uitsprak, merkte ik een positieve verandering in mijn leiderschap. Ik creëerde een krachtige aantrekkingskracht en trok ambassadeurs aan die mijn behoeften begrepen en ondersteunden. Mijn team werd hechter en productiever, en iedereen begon te gedijen.
Wees moedig
Mijn reis naar effectief leiderschap heeft me geleerd dat het erkennen en uiten van je behoeften cruciaal is. Als leidinggevende moet je jezelf laten zien en authentiek zijn. Alleen dan kun je anderen inspireren om hetzelfde te doen. Dus ik moedig jou aan, als leidinggevende in de technische sector, om moedig te zijn, je behoeften te erkennen en jezelf te laten zien. Op die manier kun je een impact hebben als leider en een omgeving creëren waarin iedereen gedijt.